111 odpowiedzi w tym temacie

[__ANIOLEK__]

Maleńki skrawek radości (...)... .

 

Coraz częściej myślę o tym, co było,

co gdzieś przeszło i potem już nie wróciło.

Niekiedy coś potrafi przejść przez palce,

nie zdąży się zapisać na białej kartce.

Pustka próbuje w sercu zagościć,

przysłonić miejsce radości.

Nowi ludzie, potem znane nowe twarze,

to splot pomyślnych zdarzeń.

To, co w sercu ogromnie dużo mieści,

Ciepło i serdeczność, miłość wszem obwieści.

Nowy dzień, nowe życie rodzi się,

Bo to cud, który nie ominie - ani Ciebie, ani mnie.

/M./

[Evita]

...I oby jak najwięcej takich maleńkich, a zarazem wielkich cudów!!!

Ogromnie cieszę się Twoim szczęściem!    :*

[__ANIOLEK__]

Moi Przyjaciele   

 

Może nie wiem, a może nie umiem, 

okazać tego, co myślę i czuję.

Codziennie odnajduję sens w słowie przyjaciele,

tam ukryta jest dojrzałość, rozsądek, serce Twe.

Zagubiona w myślach swych nie boje się,

ani tego, co jest dziś, albo jutrem będzie.

Nie chcę nic, bo mam aż nadto, bardzo wiele,

dziękuję Wam Moi Kochani Przyjaciele.

Za jasność w pochmurne dni,

za ciepło, choć zima już puka do drzwi.

 

 

P.S. Bez wątpienia tak jest. A Ci dwaj Panowie do dziś budzą moją sympatię

[__ANIOLEK__]

Po prostu i szczerze (...).

 

Tyle dróg przeszłam, a czasem zbłądziłam,

w samotności ciszy zaniemówiłam.

Kamyki porozrzucane za sobą zostawiam,

kurzem piasku własne ślady zakryłam.

Po nowym i nieznanym chcę iść dalej,

choć bardzo wiele w tym jest mi nieznane.

Gdzie szczęście zgubione jeszcze zastanę?!

Przy stole i wśród tych paru osób, czyli ludzi,

W czterech ścianach, co domem jest znane.

 

/M./

[__ANIOLEK__]

Troszkę z innej beczki, ale dające do myślenia:

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Miłość zaczyna się w jednym, bardzo konkretnym momencie: otóż ona zaczyna się wtedy, kiedy w drugiej stronie, tej którą kochamy rozpoznajemy jej słabości. Szczególnie kiedy poznamy już ogromną ilość tych słabości i decydujemy się na to, żeby kochać tę osobę właśnie w tych jej słabościach. Otóż miłość to nie jest fascynacja drugą osobą. Miłość to nie jest takie zauroczenie pięknem drugiej osoby (...). Miłość zaczyna się wtedy, kiedy oprócz tych wszystkich cudownych, przepięknych rzeczy nagle patrzymy na kogoś i widzimy: tutaj nędza, tam nędza, tam jakieś słabości, tutaj jakiś egoizm, tutaj coś totalnie nie gra, tam w ogóle jest, coś z czym nie wiem jak żyć. I w momencie kiedy w Nas powstaje taka decyzja, że kocham tę osobę z tymi jej słabościami i będę z tymi tej słabościami szła przez życie, i będę jej próbowała w tych słabościach pomóc, dopiero tutaj zaczyna się miłość.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Bo ONA jest siłą, która nie przemówi, ale za to wiele daje. W świecie pełnym ludzi, dwoje ludzi tworzy własny i na swój sposób wyjątkowy świat. M&P 

[__ANIOLEK__]

Wierzę w Nas...

 

Wierzę w Twoje słowa.

Czuję, jak rodzi się coś we mnie od nowa.

Ta wiara, nadzieja i miłość.

Ten maleńki świat jest cały Nasz.

Przy Tobie zwykły uśmiech, tyle radości w sobie ma.

Odżyłam - nie tylko ja.

Każdy dzień to piękna paleta barw.

Przeżyć, uczuć i prawdziwych Nas.

 

Spisane, dnia 26.01.2016 r. /M./

 

Wszelkie prawa autorskie zastrzeżone.

[__ANIOLEK__]

A jakoś tak...

----------------------------------

 

Nie chowam głowy w piasek,

nie lubię słownych igraszek.

Nie toleruję lukru i wazeliny,

lubię prostotę i soczyste maliny.

Cenię ciszę i niedościgniony spokój,

w kruchej duszy i w niedoskonałym ciele.

Nie oceniam nieznanego,

ani kogoś mi obcego.

Nie chwalę się sobą,

bo jestem zwyczajną osobą.

 

M. /spisane własnoręcznie, dzięki bratniej duszy/

 

Dziękuję

[__ANIOLEK__]

W zadumaniu...

Tu Ciebie nie ma, lecz Jesteś gdzieś daleko.
Nie dosięgam tam wzrokiem tylko sercem.
Żółte liście opadły już z drzew przykrywając wszystko to, co żywe pozostało.
Pamięć nigdy nie umiera, jest jasna niczym płomień.
I tylko śmierć przychodzi cicho i niespodziewanie.
Wobec niej wszyscy jesteśmy równi i w końcu się kiedyś spotkamy.
Nastanie nowe, by przypomnieć, że nic nie trwa wiecznie.
Nie zmienię praznaczenia, nie zatrzymam czasu, który przemija.
Tęsknię, jak zawsze i jak nigdy dotąd...[*]

[__ANIOLEK__]

Dzisiaj powiało chłodem, zimnem i smutkiem. Może to ta aura, a może po prostu już tak bywa. Czasami trudno znaleźć powody do radości...

 

W ten zimny poranek

 

O ironio ma, tyle pytań w sobie mam -

czemu razem tak trudno trwać.

Czemu nie można zebrać miodu kwiat,

i żyć zwyczajnie sto lat.

Nie cierpieć i nie ranić,

wszystko i wszystkich za nic.

Gdzie uciec i wykrzyczeć, że jest źle?

Gdy ciężar przytłacza i ciąży na dnie.

Ten szary, zimy poranek.

Orzeźwia umysł, bo serce zastygło w czasie.

Zatrzymane przez wczorajszy dzień.

Smutek długo jeszcze będzie cieniem.

Tylko nastrój mój niech Wam nie towarzyszy.

Wygońcie, go z serca, z głuszy i tej ciszy.

 

/M/.

 

Wszystkie prawa zastrzeżone

 

 

 

 

 

[__ANIOLEK__]

Wróciło natchnienie i płynąca z tego radość....

 

Świat w moich oczach...

 

Byłeś mi światem, którego szukałam..,

Za skrawek prawdziwego Ciebie, wszystko oddałam..

Chlebem się podzieliłam i sercem obdarzyłam

Przy Tobie codzienność sobie osłodziłam...

Łzy osuszyłam ciepłym wiatrem wieczoru...

Kiedy Cię ujrzałam, dotknęłam i przytuliłam.

Oczy odżyły blaskiem przed laty utraconym..

Ranek obudził Nas w objęciach złączonych..

 

/M/

[__ANIOLEK__]

Własny kąt

 

Tak bardzo inny, ciepły dom rodzinny.

Tutaj nie musisz uciekać, udawać, ani nic odwlekać.

Wystarczy, że jesteś obok, bliski staje się każdy kąt.

Jestem silna jak nigdy i pewna jutra.

Od poduszki odrywam głowę spokojnie,

bo wiem, że za chwilę nasze spojrzenia się odnajdą.

Codzienność nie jest już zwyczajna.

Niby biała, jak karta zapisze wszystko,

Czarnym atramentem wspólnych – od świtu po zmierz dni.

 

M.

[__ANIOLEK__]

Jakże dawno mnie tu nie było... Ale miło tu zawsze móc wrócić i poczytać te wszystkie komentarze od nowa. I przy tej okazji powstało coś... Może znowu wrócę do swojego pisania. Czas pokaże :* Dziękuję za Was   

 

Od nowa...

 

To, co było mnie nie zniszczyło.

Ukształtowało od nowa.

Lżejsza ta moja głowa.

Nie myśli o odwrotach, czegoś nie do odwrócenia.

Docenia chwil wiele. Odkrywa kim są prawdziwi przyjaciele.

Nie szuka dróg na skróty.

Idzie prosto przez życia trudy.

Bo w takich chwilach nie ma nudy.

 

M.