934 odpowiedzi w tym temacie

[Yanika]

Cmentarz,mogiła, kamienne imię

od dawna nie jesteś już przy mnie.

Wspomnienie jak mgła otula serce,

kto zimą ogrzeje mi ręce,

kto do czerwoności usta rozpali,

wszystko bez ciebie tylko się wali,

i dom i ogród umiera powoli

jakby złączeni razem w tej niedoli.

Trudno uwierzyć, że było tu życie,

że ja i ty tańczący w niebycie,

roześmiani i ślepi na śmierć,

niegotowi z tego świata zejść.

Ale los jest nieczuły na szczęście

ma zupełnie inne do tego podejście,

jest ślepy okrutny i bez litości

nie słucha nas po dobroci i w złości,

więc próżne codzienne gadanie,

co ma się stać to i tak się stanie….

[grimson40]

Fajne, niektóre wersy, nie przeczytałem na dziś wszystkiego, ogòlnie interesująco. 

[Yanika]

Hej jesteś tam jeszcze

w swej skorupie złowieszczej?

Nie bój się i wyjdź na świat

nie widziałeś słońca od tylu lat.

A wiosna jest piękna w swej krasie

i przyszła jak zawsze o czasie,

tak potrzebna, tak oczekiwana

od zimnej nocy aż do rana.

Ogrzeje dusze, ogrzeje członki

poodsuwajmy wszystkie zasłonki,

niech wiatr rozwieje myśli upiorne,

niech czas popłynie bardzo spokojnie.

I gwar niech się wedrze w smutku zakątek

i niech się coś zmieni na dobry początek.

Cokolwiek przybędzie z panią wiosną

czy słodki zapach z ptasią nutą radosną

czy deszcz z tęczą bajkowo kolorową

niech to trwa wiecznie nad naszą głową.

Otuleni tak pięknem tego świata

czekamy z niecierpliwością lata…

[Yanika]

Czas… kiedyś pędzić przestanie,

tylko cisza i mrok nastanie.

To śmierć zapuka do bram,

chyba już dobrze ją znam.

Przychodzi, zabiera nie pyta,

w oczach i duszach nie czyta.

Zapalmy choć płomyczek mały,

by serca  krwawić przestały.

[Yanika]

Witam ponownie, miło tu zaglądać

 

Wciąż żyję wciąż jestem,

raczej słowem niż gestem.

Obserwuję świat z daleka,

tyle w nim mnie jeszcze czeka,

tyle jesieni ile liści?

to się raczej nie ziści.

Wolę upalne lata i długie dni,

wolę zdecydowanie to co się śni.

Sen jest odskocznią,

ale nie jest wyrocznią.

Czy sen jest ukojeniem duszy?

Może , na pewno duszę poruszy

[Yanika]

Kapu kap, kapu kap,

rozpływa się za oknem świat,

bledną już kolory lata,

babie lato warkocze zaplata,

grzyby na sznurku się suszą

aromatem zupy, bigosu kuszą.

Jesień różną przywdziewa sukienkę,

weźmy ją jednak za rękę

i chodźmy ku marzeniom…

[Yanika]

Obejrzyj się teraz za siebie,

widzisz te obłoki na niebie?

To bliscy którzy śpią już wiecznie,

cicho, spokojne, bezpiecznie.

Choć słońce dziś mocno grzeje

Twa dusza też się starzeje.

Daj wszystkim całego siebie,

bo będziesz kiedyś w potrzebie…

[dajo78]

Taak,nie było mnie chwilkę.Skryłam sie w lesie,daleko daleko...rozmawiałam z sarnami,lisami,a żaby opowiadały swoje historie.Jeziora iskrzyły się pięknym słonecznym blaskiem,a bociany patrzyły dumnie krocząc po łąkach.To był cudowny świat,jeszcze tam powrócę....na Polesie

Lepiej Jeziora skrzyły się...

Niezłe te wiersze

Użytkownik marder edytował ten post 14 kwiecień 2022 - 17:19
Połączono posty.

[Yanika]

po latach  ciemności otwieram oczy,

czy świat mnie jeszcze zauroczy?

lepiej chyba będzie w otchłani,

nikt mnie tam dzisiaj nie zrani,

nie potrzebuję światła ogrzewania,

ciągłego pomagania,

nie potrzebuję złych słów

tych wszystkich mądrych głów,

chcę godnie żyć i umierać

chcę  pomiędzy wybierać...

[__ANIOLEK__]

Witam po przerwie..., bardzo ładny wiersz....  

[Yanika]

Bardzo miło mi Tutaj gościć 

[Yanika]

Dzień dobry wszystkim

 

Co można teraz powiedzieć o świecie,

ja tego nie wiem,może wy mi powiecie?

Umarłam na trochę, ale jestem wśród cieni,

cały czas czekam aż las się zazieleni,

kiedy słońce powstanie o świcie,

wtedy zacznie się moje życie.

Teraz cienie długie jak noże

wszystko się zdarzyć może,

ciosy w serce i dusze

ale iść ciągle muszę,

ciągle w ruchu, do tyłu do przodu,

nie robić bliskim zawodu.

Tyle mogę ofiarować, to mało...

mogłabym więcej, gdyby to się nie stało,

jeden niewłaściwy krok i otchłań

bez powrotu….

[Yanika]

Otwieram pomału oczy, koniec roku,

nie zrobiłam ani jednego kroku,

do przodu do tyłu, nie ma znaczenia,

przeglądam teraz swoje wspomnienia,

jak kalejdoskop tylko czarno białe,

jak karuzela unieruchomiona na stałe.

Życie jak puzzle rozrzucone huraganem

po całym domu i pod dywanem,

podaję ci rękę idziemy razem

czy do kuchenki z gazem?,

prowadzisz mnie życie drogą krętą,

raz widzisz smutną, raz uśmiechniętą.

W nowym roku (s) pokój mi daj,

taki mały na ziemi raj.

2024 roku zaskocz miło,

jak jeszcze mi się nie śniło...

[__ANIOLEK__]

Świetny wiersz, poezja dla mojej duszy Pozdrawiam i szczęśliwego Nowego Roku 2024. 

[Yanika]

Deszcz deszcz deszcz, parują szyby,

to się dzieje naprawdę, czy na niby.

Nowy rok wyskoczył jak strzała,

chyba jesień go tutaj przygnała,

deszcz i mgła rodzeństwo bliźniacze,

za oknami dzisiaj wesoło skacze,

wpadają do domu, by ogrzać swe ciała,

wpatrują się w oczy, pytają co chciałam.

Trochę radości by się przydało

wciąż tego mało i mało,

trochę dobrych słów na pocieszenie

i trochę wiary w marzeń spełnienie.

Czy deszcz i mgła mają tę moc?

odpowiada cisza, wpatruję się w noc….